سرویس سیاست مشرق- مدتی است که برخی رسانه‌های دولتی و حامی دولت، به طرزی عجیب پای در وادی فتنه‌سازی نهاده‌اند، تا آن حد که در ماجرای سیل لرستان و خوزستان، کار از فعالیت تخریبی در لفافه گذشته و بسیار عیان شده است.

از همان شهربور سال گذشته که بر سر جعل خبری و کلید زدن یک خط تخریبی علیه گردشگران عراقی در مشهد، خبرگزاری دولتی ایسنا و اکانت توئیتری روزنامه اصلاح‌طلب شرق، یک جنجال بزرگ عملیات روانی را بر علیه ملت همسایه به وجود آوردند، بسیاری از آگاهان و ناظران دلسوز نسبت به فعال شدن برخی هسته‌های جنگ روانی و فتنه‌آفرینی در برخی رسانه های داخلی (در هماهنگی کامل با رسانه‌های ضدانقلاب خارج از کشور) هشدار دادند.

جالب این‌جاست که اگر تا همین یکی دو سال پیش، عمدتاً از خارج از کشور برخی سرخط‌های عملیات روانی به داخل تزریق می‌شد، حال این‌گونه شیطنت‌های رسانه‌ای ابتدا از داخل و از درون برخی رسانه‌ها (که متأسفانه بعضاً با پول جمهوری اسلامی اداره می‌شوند) کلید می‌خورد و اصطلاحاً پاس گل به خارج از کشور و لشکر اجیرشده در شبکه‌های مجازی (ساکن تیرانا و ریاض و تل‌آویو) می‌دهد تا کشور را با امواج عملیات روانی مسموم مواجه کنند.

بیشتر بخوانید:

چرا پول جمهوری اسلامی خرج ضربه زدن به منافع جمهوری اسلامی می‌شود؟

در ماجرای سیل اخیر در لرستان و خوزستان، شاهد بودیم که خبرگزاری دولتی ایسنا (وابسته به جهاد دانشگاهی)، خبر ورود مخلصانه‌ی گروه‌هایی از «بسیج مردمی عراق» (حشد شعبی) برای کمک به هموطنان سیل‌زده را با تیترسازی روی بیانیه حشد شعبی، این‌گونه پوشش داد که گروه‌هایی از حشد شعبی عراق "با هدف جلوگیری از ورود سیل به عراق وارد ایران شدند!!"

همین پاس گل کافی بود که شانتاژ خبری با محوریت ورود حشدالشعبی عراق و فاطمیون افغانستان با اهدافی از قبیل منحرف کردن سیل از عراق یا «سرکوب» مردم سیل‌زده به راه بیافتد. تکرار این نوع خبرسازی‌های رسانه‌ای چون ایسنا که دقیقاً با محوریت تخریب روابط منطقه‌ای ایران (یعنی هدف مطلوب دشمنان قسم خورده‌ی ما از قبیل سعودی و رژیم صهیونیستی و آمریکا) نشان می‌دهد که دقیقاً این نوع خبرسازی‌ها با هدف مشخص از سوی هسته‌های نهفته در برخی رسانه‌های وابسته به پول بیت‌المال انجام می‌گیرد.

در این میان، جای بسی تعجب از عملکرد دستگاه‌های نظارتی و اطلاعاتی است که این گونه فتنه‌آفرینی‌ها خطرناک، در میانه‌ی رویدادی بزرگی چون سیل، به طور هدفمند تکرار می‌شود و خبری از بررسی و برخورد نیست. مساله تحریک آتش منازعات قومی و مذهبی در همه نقاط دنیا، یک خط قرمز پررنگ امنیتی است. سوالی که در این‌جا مطرح می‌شود این است که آن هسته‌های فتنه در رسانه‌های داخلی با چه پشت‌گرمی این چنین خطوط ضدامنیت و منافع ملی را پیش می‌برند؟ آیا رهاشدگی عرصه فرهنگ و رسانه قرار است با هزینه‌ی بازی کردن با امنیت ملی و به راه انداختن نزاع‌های قومی، نژادی و مذهبی ادامه پیدا کند؟